چطور ميشه كه آدمها زير بار غمها طاقت مي آورند. اگر خدا اين صبر و استقامت را به انسانها عطا نكرده بود ، چه اتفاقي مي افتاد . هر بار كه مشكلات كمرم را خم مي كند به سراغ كتاب دعاي كوچكم مي روم و دعاي "الهی کیف ادعوک و انا انا و کیف اقطع رجائی منک و انت انت، " ساعتها اين دعا را مي خوانم و در درگاه خدا گريه مي كنم . معبودا چگونه بخوانمت كه من همان من ِ گنهکارم و چگونه امیدم را از تو قطع کنم كه تو همان توی آمرزنده ای معبودا اگر درخواست نکنم از توكه ببخشی به من پس کیست آنکه از او درخواست کنم كه به من ببخشد معبودا اگر نخوانم ترا تا اجابت کنی مرا پس کیست آنکه بخوانم او را تا اجابت کند مرا معبود من اگر گریه و زاری نکنم به درگاهت تا رحم کنی به من پس کیست آنکه گریه و زاری کنم به سوی او تا به من رحم کند معبودا پس همانطور که دریا را برای موسی علیه السلام شکافتی و او را نجات دادی درخواست میکنم از تو که درود فرستی بر محمد و خاندان پاکش و اینکه نجات دهی مرا از آنچه گرفتارم در آن و گشایش دهی برایم گشایشی فوری نه مدت-دار به حق افزون بخشی ات و به حق رحمتت ای رحم کننده ترین رحم کنندگان... با اين دعا به آرامش مي رسم . به آرامشي كه شايد هيچ دارويي به من ندهد

 

نظرات شما عزیزان:

samaa

ساعت16:51---22 دی 1390

سلام وممنون سلام خواهش ممنون كه به وبلاگم سر زدين

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: